Slechts weinig wielerliefhebbers zijn in het bezit van 8 fietsen, maar de 54-jarige Ghislain Simons uit Lontzen is een speciaal figuur. De vader van twee kinderen beschikt bij zijn thuis over maar liefst 8 exemplaren van Eddy Merckx Bikes. Hij is vooral een groot liefhebber van de Eroica, het legendarische vintage fietsevenement in Toscane. “En mijn tweewielers hebben altijd veel bekijks in De Laars,” knipoogt hij.

Geen mooiere wielernaam dan Ghislain, want deze doet ons natuurlijk meteen denken aan Ghislain Lambert, hoofdrolspeler in de gelijknamige cultfilm met Benoît Poelvoorde. Deze Waalse renner rijdt naar goede gewoonte zijn ritjes voor de Cyclo Club de Baelen en werd voor zijn Italiaanse trip geïnspireerd door zijn beste vriend Michel Schimtz, al 25 jaar woonachtig in Italië. “Hij stond erop dat we op een dag een keertje samen de Eroica van Montalcino zouden doen.”

“Michel beweerde dat de Eroica iets compleet verschillends was van pakweg gelijkaardige events in Valkenburg. Ik moest al snel zijn gelijk toegeven. De sfeer ter plaatse is hartverwarmend, de mensen zijn bijzonder enthousiast en de wegen en landschappen zijn adembenemend en met niets te vergelijken!”

Ghislain wou absoluut met een Belgische fiets naar Italië. “En wat is er beter dan een Eddy Merckx? Ik vond een Kessels Merckx uit 1976 in mijn maat. (Kessels was een fietsenmaker uit Oostende die vele fietsen maakte voor de Kannibaal.) Deze fiets heb ik volledig gedemonteerd. Onder meer de tandwielen, kabels en het stuurlint moesten vervangen worden. Dat zagen ze in Italië natuurlijk graag gebeuren! Veel geld is zo’n fiets niet meer waard, maar de sentimentele waarde is voor mij enorm! En het was ook het begin van mijn passie.”

Stelselmatig breidde Ghislain zijn collectie uit. Hij kocht zich een Molteni-uitrusting uit deze gezegende periode en liet fietsschoenen uit Brugge overkomen. Ook de FIAT-kledij wist hij via het wereldwijde web op de kop te tikken. “Toen jullie met Eddy Merckx Bikes de Kannibaal vierden, heb ik een vintage gele tenue aangetrokken, eveneens een stukje erfgoed.”

De renner uit begin jaren ’70 herinnert zich nog de laatste jaren van de Kannibaal. “Ik heb altijd veel bewondering gehad voor iemand die volgens mij ‘de echte Belg’ vertegenwoordigt. Na zijn carrière bleef hij succesvol met zijn fietsenmerk en ik deel zijn liefde voor het land België. Het is eigenlijk deze liefde die me op weg geholpen heeft naar de wereld van Eddy Merckx Bikes. De fietsen zijn altijd prachtig afgewerkt en van goede kwaliteit. Dan heb ik het niet over de twee oude Kessels Merckx-fietsen, die bij wijze van spreken zijn opgebouwd met verwarmingsbuizen,” lacht hij.

“Ik heb me laten vertellen dat de échte fietsen van Eddy Merckx uit de jaren ’80 afstammen. Ze werden opgebouwd in Meise en konden à la carte worden besteld, volledig op maat. Daarom vind je bijna nooit twee identieke fietsen en zijn het zulke collector’s items. De grootste teams hebben op de fietsen gereden, daar mogen jullie best fier op zijn.”

De queeste van Ghislain is echter nog niet ten einde. “Er zijn twee modellen die ik heel graag zou willen kopen. Van mij mogen jullie deze zelfs opnieuw uitbrengen,” geeft hij ons nog mee. “Het gaat om een cyclocrossmodel uit de jaren ’80 met de versnellingshendels nog aan het uiteinde van het stuur. En het gaat om een model uit 1980-1981 met de handtekening van Eddy gegraveerd in het frame, onder het zadelpen. Deze zouden mijn collectie helemaal afmaken.”